Het overkomt ons allemaal wel eens: verzaken

Onvoldongen of voldongen verzaken 

Verzaken kan iedereen overkomen. Er wordt daarom ook niet gesproken over een bestraffing van de verzakende partij, maar over een ‘rechtzetting’. 

In de spelregels wordt onderscheid gemaakt tussen een voldongen of een onvoldongen verzaking. Dat maakt nogal wat uit voor de afhandeling. Daarom is het heel belangrijk om direct de arbiter te roepen. Zodra de verzaking wordt opgemerkt moet je stoppen met spelen en ook niet  gaan ‘terugkijken’ in de al gemaakte slagen. En ook niet de kaarten, die je nog in de hand hebt, laten zien aan de anderen. Bij BC Stadskanaal spelen de arbiters zelf ook mee. Als de arbiter wordt geroepen, dan kan het zijn dat hij/zij net midden in een spel zit. Dan zegt de arbiter dat hij er zo snel mogelijk aankomt. Dan is het heel belangrijk om niet verder te spelen, maar te wachten tot de arbiter bij jullie tafel komt. De arbiter komt zo snel mogelijk naar jullie toe. De onderstaande uitleg laat zien hoe lastig de rechtzetting van een verzaking kan zijn.

Voldongen verzaking (artikel 63 en 64 van de NBB spelregels).

Wanneer een speler heeft verzaakt en de slag is reeds genomen en de eerste kaart van de volgende slag ligt al op tafel, dan kan het zijn dat de verzaking is voldongen

Dat kan al heel snel zijn. Bijvoorbeeld. De 4e speler in een slag maakt die slag met een introever (hij verzaakt). De kaarten gaan dicht en hij speelt daarna voor in de volgende slag. De verzaking is met dit voorspelen in de volgende slag meteen voldongen. De verzaking mag niet worden hersteld. In zo’n geval besluit de arbiter dat  het spel eerst wordt afgespeeld.

• Tot de komst van de arbiter niets doen!

• Geen dicht liggende kaarten inzien of (bij)spelen!

• Niet voor eigen rechter spelen, dan kan de arbiter achteraf niet meer rechtzetten!

Nog niet voldongen verzaking (artikel 61 en 62)

Wat te doen na een nog niet voldongen verzaking? Altijd de arbiter erbij roepen en niet proberen zelf op te lossen. De verzaking moet worden hersteld. Voor de leider en de dummy houdt dat in dat de foutief gespeelde kaart wordt teruggenomen en wordt vervangen door een kaart die reglementair wel mag worden gespeeld. De leider neemt de kaart dus gewoon terug in de hand. Als de tegenspelers verzaken wordt de kaart ook vervangen, maar dan blijft de kaart waarmee is verzaakt op tafel liggen als een grote strafkaart. Voor zo’n grote strafkaart gelden dan ook weer allerlei regels. Daarover een andere keer meer. 

Mogelijke consequenties van een voldongen verzaking:

1. Als de overtreder (verzaker) de slag maakt waarin is verzaakt, dan wordt de slag overgedragen aan de tegenpartij. (Eén strafslag).

2. Is ook een volgende slag (of meerdere slagen) door de overtreder (verzaker), of zijn partner, gemaakt dan gaat ook hiervan 1 slag over naar de tegenpartij. (Twee strafslagen totaal).

3. Wordt de verzaakte slag niet gemaakt door de verzaker, maar de overtredende partij maakt later nog wel 1 of meerdere slag(en), dan wordt daarvan 1 slag overgedragen (Eén strafslag).

4. Wanneer de overtredende partij de verzaakte slag niet maakt en ook niet één slag maakt van de volgende slagen dan worden er geen slagen overgedragen. (Geen strafslagen) Een slag kan alleen worden overgedragen als die ook is gemaakt door de overtredende partij.

5. Slagen die gemaakt zijn door de overtredende partij voordat er werd verzaakt blijven altijd behouden!

Nog ingewikkelder wordt het, wanneer er meerdere verzakingen in hetzelfde spel gebeuren of in andere situaties. Vandaar dat het goed is om de arbiter er bij te vragen. Zodat alle spelers met een goed gevoel op de rechtzetting kunnen terugkijken op een situatie die ons allemaal weleens overkomt.

Met dank aan een arbiterartikel van Huub Zunnebeld van BC Niet Kwetsbaar, waarop dit bericht is gebaseerd.